Вось як цяпер, перада мною
Калі той бучык дзядзька ўзніме.
Антось на рэчцы прыпыніўся:
Тут першы загарад таіўся
Пад гэтым снегам і пад лёдам
З адным-аднюткім толькі ходам,
І той бучом быў перахвачан –
Яшчэ увосень час тут страчан,
Палонка лёдам моцна скута,
Ды працы тут адна мінута
Міхал – ужо нейк вайшло ў моду –
Ў Нясвіж прад святамі штогоду
Вазіў для замкавых паноў
Грыбы, і рыбу, і зайцоў.
Япрук там смаліцца дзесь ладны
Бо хоць зіма і крэпіць дужа
Дзянькі праходзяць больш вясёла
боты, падлы, ну, відочна,
Не так, як людзі, йдуць нарочна:
На ўвесь вакзал грымяць насамі
Каб справу выканаць хутчэй,
А першым дзелам справа пільна —
Паехаць трэба ў банк у Вільню
Навесці спраўкі, сёе-тое
Ці разрашэнне там якое.
гаспадыня,
Сама Фядосіха Аксіня.
