, але кроў! Людская кроў!..»

— Праўда,— кажа старушка, стоячы нада мной,— праўда, сыночку, людская гэта кроў, і вось мушу ўсё гэта возера конаўкай вынесці і ўсю зямліцу паліць!..

— Хто ж ты? — пытаю.

— Цярпенне,— ціханька адказала бабулька.