әрбір адамның болмысында әуел бастан белгілі бір моральдық заңдар болады. Бұл заңдарға Кант «бұлжымас императив» деп ат береді. Императив дегені – латынның «imperare» – бұйыру, әмір ету дегенінен шығады. Яғни адамға іштен әмір етіп тұратын күш дегені. «Бұлжымас» дейтіні – адам өліп бітпейінше бұл қасиет жоғалып кетпейді дегеннен шығады. Иә, оны тұншықтырып, бітеп, оның даусын естіместей күйге жетуге болады. Бірақ ол моральдық бұйрық адамның арғы қабаттарында бәрібір бар!

Мәселен, ұрлық жасауға болмайды. Бірақ біреулер «байларды тонауға болады» деген немесе гүл ұрлауға, ит ұрлауға, кітап ұрлауға болады деген қағида шығарып алады. Радикал діншілдер «кәпірді тонауға болады» дейді де, бұл қарақшылық істерін «амалиет» деп көркем сөзбен бүркеп қояды.

Мұндағы «ұрлық жасауға болмайды» деген ұстаным – Бұлжымас Императив. Бұл туралы оған ар-ұяты сыбырлап тұрады. Әрине, біреулер ар-ұятын тұншықтырып, естімеуді үйреніп алуы мүмкін. Бірақ бұл оның бойында адамдық асыл қасиеттер мүлде жоқ дегенді білдірмейді, барынша бітелгенін білдіреді.