bəzən qarşısında dayananın yazıq-yazıq boyun əyməyi, itaət etməyi bir kişinin ruhundakı bütün eybəcərliklərin baş qaldırmağına səbəb ola bilər, – Hilda dilləndi. – Halbuki bax, elə həmin adam öz qarşısında güclü, qüvvətli bir qadın görəndə xarakteri tamamilə dəyişilir.
İnsanlar! İntəhasız və sonsuz sayda insan axını! Və hamısı, hər biri, necə deyərlər, elə tutqun, yeknəsəq baxışlıdırlar ki! Bir-birinə bənzəyir, çox qorxunc bir şəkildə bir-birləri ilə eynidirlər, sanki bir almanın yarısıdırlar. Bəzilərinin çöhrələri qoyuna bənzəməsə də, dovşanın çöhrəsindən fərqlənmir. Bəziləri yüksək səviyyədə geyinib-kecinmiş boşboğazlardır. Ağızlarına gələni danışırlar. Onların içərisindəki ortayaşlı, gonbul kişilər xoruldayırlar. Bunların əksəriyyəti eynilə bir donuz kimidir. Hətta bu nərmə-nazik, qırmızıdodaq, yumurtasifət gözəlçələr də insanın ürəyini bulandıracaq dərəcədə bir-birilə eynidir.”
Stefan yenə də qəlbində böyük bir həsrətlə günəşin parlaq şüaları ilə yandırdığı, intəhasız və sonsuz çölləri düşündü.
Sonra, qəfildən o, nəfəsini tutdu və vaqonun içərisinə baxdı. Vaqonun içərisində diqqətini cəlb edən bir qız gördü. Qızın qara saçları, xəfif və xoş çöhrəsi hər tərəfi parıldadırdı. Onun qara gözləri gecənin qaranlığını və intəhasız dərinliyini əks etdirirdi. Cənub iqliminə məxsus o kədərli və məğrur baxışlar qızın gözlərinə əks olunmuşdu. Bu qız qatardakı digər cansıxıcı baxışları olan, axmaq çöhrəli insanların yanına yaraşmırdı. Digər tərəfdən, onun İngiltərənin Mərkəzi Qraflığı kimi soyuq və darıxdırıcı bir yerə getməyi də səhv addımdır. İndi o, balkonda əyləşməli, o məğrur başına xüsusi naxışlarla əld
“Allah deyir ki, istədiyin hər şeyi al, ancaq mütləq qarşılığını ver!”
İspanların çox gözəl bir atalar sözü var: “Allah deyir ki, istədiyin hər şeyi al, ancaq mütləq qarşılığını ver!” – Pilar Linin sözünə əlavə etdi.
Heç kim özbaşına bu dünyada yaşayıb ölmür. Mütləq insan özündə bəzi məqamları gələcək nəsillərə buraxır.
Bu, Vilyam Şekspirin “Maqbet” piyesindən Ledi Maqbetin sözləridir. Bu çox qəribədir...
“Bu ki cənab Daviddir...”. – Sonra Tressilian öz-özünə soruşdu. – “Görəsən, niyə “Ölüm Marşı”nı ifa edir? Doğrudan da, bu evdə çox qəribə bir enerji var”.
David, bəzən qarşısında dayananın yazıq-yazıq boyun əyməyi, itaət etməyi bir kişinin ruhundakı bütün eybəcərliklərin baş qaldırmağına səbəb ola bilər, – Hilda dilləndi. – Halbuki bax, elə həmin adam öz qarşısında güclü, qüvvətli bir qadın görəndə xarakteri tamamilə dəyişilir.
restoranlarına, gözəl libaslı, cəlbedici, incəbelli, zərif qadınlarına qarşı hiss etdiyi heyranlıq ərşə çəkilmişdi. Stefanın təsəvvüründəki hər şey indi sönük çərçivələrə pərçimlənmiş ucuz və suni daş-qaşdan savayı bir şey deyildi.
“Kaş, indi Cənubi Afrikada olaydım”, – deyə Stefan fikirləşdi. Qəfildən öz evi üçün darıxdı. Parlaq günəş… Mavi səma… Başdan-başa gül-çiçəyə qərq olmuş göz oxşayan bağçalar… Mavi rəngin min bir çalarlı çiçəkləri… Plumbaqo kollarının hördüyü yöndəmsiz çəpərlər… Hər evi, hətta xırdaca daxmaları belə bürüyən mavi qəhqəhələr…
Stefan beynində yenə də “Kaş ki, bura gəlməyəydim”, – deyə fikirləşirdi.
Sonra o, gizli
İspanların çox gözəl bir atalar sözü var: “Allah deyir ki, istədiyin hər şeyi al, ancaq mütləq qarşılığını ver!” – Pilar Linin sözünə əlavə etdi.
